Friday, March 11, 2016

ความขี้สงสัย เจ้าหนูจำไมเลยมาค้นหาคำตอบ




ตามสไตล์เด็กขี้สงสัย
เจ้าหนูจำไมอย่างเรา ก็มีเรื่องมาบอกมาเล่า ให้อ่านกัน
อ่านดีถูกใจ ก็กดไลค์ให้กำลังใจ
หรืออ่านแล้วสงสัย ก็มาเข้าร่วมความเป็นจำหนูจำไมด้วยกัน...
คริคริ
เขียนในฐานะเด็กขี้สงสัย อย่าซีเรียสอะไรมากมายนะ...
กาลครั้งหนึ่งนานมา เรื่องราวมีอยู่ว่า...
มีรุ่นพี่ชวนเจ้าหนูจำไมมาวัดพระธรรมกาย
แต่รุ่นพี่อีกคนที่รู้จักก็มาแสดงความห่วงใย
ด้วยการบอกว่าอย่าไปเลย วัดนี้ไม่ดี
ได้ฟังข่าววัดมาก็เยอะ ทำให้ลังเลว่าจะมาดีหรือไม่
พี่อีกคนคนนั้นเล่าให้ฟังว่า วัดไม่ดียังไง..
เขาบอกว่าคนที่มาวัดมีแต่ระดับเศรษฐี...
(อ้าว เศรษฐีเข้าวัด ไม่ดีตรงไหน???)
คนไม่ค่อยมีตังเขาไม่ต้อนรับหรอก
(อ้าว...มีวัดแบบนี้ด้วยเหรอ เจ้าหนูจำไม่สงสัย แสดงว่าพี่คนที่ชวนเราไป นี่ก็เป็นลูกเศรษฐีสินะ ดูไม่ออกเลย 555)
ที่วัดจะมีน้ำให้กิน พอกินแล้วจะล้างสมองเรา
บอกอะไรเราจะเชื่อหมด
(คนอย่างเจ้าหนูจำไมก็แอบสงสัยว่า
วัดนี้คงมีคนเก่งมากๆ นะ ขนาดผลิตน้ำที่กินแล้วล้างสมองได้
นี่มันระดับนักวิทยาศาสตร์ของโลกแล้วนะนี่
แบบนี้ไม่ธรรมดาๆ
ก็คิดสนุกว่าถ้าอย่างนั้นก็น่าจะลองไปเจอคนเก่งๆ แบบนี้หน่อยเป็นไร....)
บลาๆๆๆ อีกมากมาย ที่ชวนสงสัย
และที่อดสงสัยไม่ได้ จนต้องถามกลับไปว่า พี่คะๆ
แล้วพี่เคยมาวัดพระธรรมกายมั้ย
ฟังจากที่พี่เล่าดูท่าทางพี่จะรู้จักวัดนี้ดี...
คำตอบที่ได้รับกลับมายิ่งชวนสงสัย
พี่ตอบมาว่า...
ไม่เคยไปหรอก จะไปทำไม ก็ฟังเขามาก็รู้แล้วว่าวัดไม่ดี
เลยไม่ไป....
แป่ว (คิดในใจ ไม่ได้ออกเสียง)
เจ้าหนูจำไมอย่างเราน่ะเรียนสายวิทย์มา...
เลยคิดว่า น่าจะไปพิสูจน์ด้วยตัวเองมากกว่า
ไม่ใช่แค่ฟังๆ เขาบอกมาว่าวัดไม่ดี แล้วก็เชื่อ
อารมณ์ประมาณว่า..ถ้ามีใครสักคนบอกคนอื่นๆ ว่า
เจ้าหนูจำไมอย่างเราน่ะนิสัยไม่ดี
แล้วคนๆ นั้นก็เชื่อเลย ทั้งๆ ที่ยังไม่เคยเจอกัน
คงรู้สึกไม่ยุติธรรมเท่าไหร่
คิดง่ายๆ แค่ว่าถ้าวัดไม่ดีจริงอย่างที่เขาบอกมา
เจ้าหนูจำไมก็กลับ
แต่ถ้าวัดดีจริงแล้วไม่ได้มา เพราะฟังคำบอกเล่าของคนอื่น...
เจ้าหนูจำไมคงเสียโอกาส ที่จะได้พบคนดีๆ...

Wednesday, March 9, 2016

1 วัน ณ วัดพระธรรมกาย




1 วัน ณ วัดพระธรรมกาย...
แสนสุขใจที่ได้สั่งสมบุญอย่างต่อเนื่อง
เริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยการเป็นผู้ให้ ด้วยกิจกรรมตักบาตร
พอเริ่มสายสักหน่อยก็มาทำบุญถวายสังฆทาน 
จากนั้นก็สวดมนต์และนั่งสมาธิ
ช่วงบ่ายๆ ได้มีโอกาสฟังธรรมและนั่งสมาธิอีกสักหน่อย
พอแดดร่มลมตก เข้าสู่ช่วงเย็น ก็มาบูชาเจดีย์ 
บูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า...
ความปลื้มใจที่ได้มาวัด เพราะเราได้พาคนที่เรารัก 
และรักเรา มาทำบุญด้วยกัน 
คุณพ่อมาแล้วท่านก็ปลื้ม อยากมาทุกอาทิตย์เลยค่ะ
เชิญชวนคนที่เรารัก และรักเรา มาสั่งสมบุญร่วมกันได้นะคะ อีโมติคอน smile

มองด้วยใจ แล้วจะเห็นอะไรดีๆ




แม้ว่าใครจะมองอย่างไร...

เราก็รู้สึกว่า...ที่แห่งนี้ทำให้เราสุขใจจากการได้มาสั่งสมบุญ

ที่สำคัญไม่เคยมีคำสอนให้เรากล่าวว่าร้ายใคร...

อาจมีใครๆ บอกว่าที่นี่ไม่ดี...

แต่ที่แแห่งนี้กลับสอนเราเสมอว่า

ถ้าเขายังมองไม่ดี แสดงว่าเขาอาจจะยังไม่รู้จักเราดีพอ

เป็นความผิดเราที่ไม่สามารถอธิบายให้เขาเข้าใจเราได้

ถ้าเราจะมองใครสักคน หรือมองอะไรสักอย่าง ว่าดีหรือไม่ดี

เราเลือกที่จะไม่มองผ่านเลนส์คนอื่น ไม่ฟังจากปากคนอื่น ไม่คิดตามที่คนอื่นบอก

แต่เราเลือกที่จะมามองด้วยตาของเรา ฟังจากหูของเรา 

และคิดจากความรู้สึกจากใจของเรา...

และสิบกว่าปีที่ผ่านมา เรากล้าที่จะบอกว่าเรารักวัดพระธรรมกาย 

เพราะที่นี่สอนให้เราทำแต่ความดี...

มาสิคะ มาลองพิสูจน์ดู ด้วยตัวและหัวใจของคุณ 

คุณอาจตกหลุมรักวัดนี้ก็ได้นะคะ

ใครอยากมาดู ยินดีเป็นไกด์นำชมวัดนะคะอีโมติคอน smile







ความสุขที่ไม่มีวันละลาย


ความสุขของฉัน...กับไอติมถ้วยนี้
ความสุขที่ไม่มีวันละลาย...
เพราะทุกครั้งที่ได้ทานไอติม มักจะมีเรื่องราวดีๆ ที่น่าประทับใจ ที่มากับไอติมถ้วยนั้นด้วยทุกครั้ง
จนอยากส่งมอบความสุขและความรู้สึกดีๆ จากไอติมถ้วยนี้ให้กับทุกๆ คน




ส่งต่อความรักดีๆ ด้วยความปรารถนาดีจากใจ ให้กับทุกคนค่ะ อยากเห็นใครๆ มีแต่รอยยิ้มและความสุขใจ :)